ดาวน์โหลด 

สารคดีเฉลิมพระเกียรติ มรดกศิลป์ แผ่นดินไทย ตอนที่ 39 เรือทองขวานฟ้า และเรือทองบ้าบิ่น

เรือทองขวานฟ้า และเรือทองบ้าบิ่น ทำหน้าที่เป็นเรือประตูหน้า หรือเรือสำหรับนำหน้าขบวนพยุหยาตราทางชลมารค ลำเดิมไม่พบหลักฐานในการสร้าง ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ถูกลูกระเบิด ตัวเรือได้รับความเสียหาย
กรมศิลปากร ได้ตัดหัวเรือ และท้ายเรือเดิม และได้สร้างตัวเรือขึ้นใหม่ เรือทั้งสองลำมีลักษณะเป็นเรือดั้งทาน้ำมันยอดดั้งปิดทอง หัวเรือแกะสลักลวดลาย ท้ายเรือลงรักปิดทองประดับกระจก ชื่อของเรือทองขวานฟ้า แปลว่า ขวานทำด้วยทองตกมาจากท้องฟ้า
คนไทยโบราณมักเรียกขวานหินขัดสมัยก่อนประวัติศาสตร์ที่พบอยู่ในแหล่งต่างๆ ว่าขวานฟ้า เพราะเชื่อว่าเป็นสิ่งที่ไม่ได้ทำขึ้นเอง แต่ตกลงมาจากท้องฟ้า แต่ชื่อทองขวานฟ้านี้ อาจจะเพี้ยนมาจาก ทองแขวนฟ้า ที่แปลงว่า ทองที่ห้อยย้อยลงมาจากท้องฟ้า
เรือทองแขวนฟ้านั้น ปรากฏอยู่ในขบวนเรือในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ครั้งกรุงศรีอยุธยา และในสมัยรัชกาลที่ 1 เป็นไปได้ว่า ในสมัยต่อมาเรือชื่อ   ทองแขวนฟ้าเปลี่ยนเป็นทองขวานฟ้า และอีกลำเปลี่ยนเป็นชื่อทองบ้าบิ่น
ตัวเรือมีขนาดความยาว 32.08 เมตร กว้าง 1.88 เมตร ลึก 64 เซนติเมตร ใช้กำลังพลลำละ 43 คน ประกอบด้วย นายเรือ 1 คนนายท้าย 2 คน ฝีพาย 39 คน และคนให้สัญญาณ 1 คน มีปลัดกระทรวงกลาโหม นั่งในกัญญาเรือทองขวานฟ้าและปลัดกระทรวงมหาดไทย นั่งในกัญญาเรือทองบ้าบิ่น

ไฟล์แนบ
  

จำนวนการเข้าชม 1,188 ครั้ง