เรือแซ

          เรือแซ เป็นเรือขุนนางนั่งประจำในขบวนพยุหยาตราทางชลมารคตั้งแต่สมัยอยุธยาจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงพระนิพนธ์ไว้ในหนังสือ
ตำนานเรือรบไทยว่า ที่เรียกว่าเรือแซเป็นเรือยาว ใช้ตีกรรเชียงประมาณลำละ ๒๐ กรรเชียง มักสันนิษฐานกันว่าได้แบบอย่าง
มาจากเรือของพวกกระแซ จึงเรียกว่า “เรือแซ” แต่เมื่อพิจารณาจากหลักฐานสันนิษฐานว่า คำว่า “แซ” นั้น น่าจะมาจากคำว่า “เซ”
ที่มีความหมายว่าแม่น้ำเรือแซจึงน่าจะหมายถึงเรือที่ใช้ในแม่น้ำ ต่อมาในสมัยสมเด็จพระมหาจักรพรรดิโปรดให้แปลงเรือแซเป็นเรือชัยและเรือศีรษะสัตว์
ในขบวนพยุหยาตราเพชรพวง สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เรือแซอยู่ในขบวนนอกหน้าและขบวนนอกหลัง  ในสมัยรัชกาลที่ ๑ โปรดให้สร้างเรือแซ
ขึ้นใหม่หลายลำ เช่น เรือตลุมละเวง เรือตะเลงละวน เรือคชรำบาญ [คด-รำ-บาน] เรือสารสินธู [สาน-สิน-ทู]
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------